Dag 1

Onder het alziend oog van Atatürk.....

Onder het alziend oog van Atatürk…..

Na een kleine schrik – we waren allebei het uur tijdsverschil vergeten – komen we alsnog ruim op tijd aan bij de indrukwekkende conferentieruimte’ het Militair Museum. Erg leuk om onder het meer dan mansgrote portret van Atatürk een enorme hoeveelheid  aan nationaliteiten verzameld te zien. Hoewel het een Europese conferentie is, zijn de deelnemers afkomstig uit elk werelddeel.Uit de eerste keynote bleek zelfs dat de VS veruit het sterkst is vertegenwoordigd. Na een aantal plenaire keynotes, gericht op de organiserende en betrokken partijen van de conferentie en het algemene belang van informatievaardigheden kunnen we kiezen uit een overweldigend programma aan paralelle sessies: presentaties, paneldiscussies, workshops, pechakucha’s, etcetera. Ik woonde de workshop “From information literacy to mobile information literacy: supporting students’ research and information needs in a mobile world”, terwijl Pieter de workshop “Re-envisioning roles: building partnerships and blurring lines to create learning” bezocht.

“From information literacy to mobile information literacy: supporting students’ research and information needs in a mobile world”

Het was interessant om te horen hoe in de VS mobiele toepassingen in het informatievaardighedsonderwijs werden  geïncorporeerd. Zo besteedden ze veel aandacht aan apps die nuttig waren voor studeren en voor onderzoek, en bespraken ze met studenten hoe ze apps konden beoordelen op waarde en kwaliteit. Twee aanbevelingen vond ik in het bijzonder interessant. De eerste: Focus on content, not on device, because the devices students use change so fast. Waarheid als een koe natuurlijk, en goed om in ons achterhoofd te houden. De tweede: when designing for mobile learning (mlearning), keep in mind that students really do use their devices anytime, anywhere. Zorg dus dat studenten je content, app of game ook goed kunnen gebruiken als ze 5 minuten op de bus wachten, als ze op de bank een suffe serie kijken of zelfs (foei) als ze zich vervelen tijdens college. Informatie moet dus kort, interactief en hapklaar zijn, en niet al teveel concentratie en een lange aandachtspanne eisen.

“Re-envisioning roles: building partnerships and blurring lines to create learning”

In deze workshop wisselden we met een klein clubje – inclusief een collega van de UB Utrecht met wie ik enige tijd geleden contact had gehad via de mail, maar die ik voor vandaag nog niet persoonlijk had ontmoet – ervaringen uit over de soms moeilijk te bepalen scheidslijn tussen bibliotheek en opleiding bij onderwijzen van academische vaardigheden. De workshopleiders van een klein Amerikaans college bleken veel ruimte te krijgen om het curriculum op dit vlak vorm te geven, in nauwe samenwerking met de vakdocenten. De meeste andere Amerikaanse deelnemers hadden dezelfde ervaring als hun landgenoten. O.a. tekstanalyse en scriptieklassen bleken in de VS vaak onder de verantwoordelijkheid van de UB te vallen. In Europa lijkt dat toch anders te zijn. Helaas was de tijd op voor we bij de daadwerkelijke vragen kwamen die mijn interesseerden, namelijk hoe je dat nu eigenlijk doet, samenwerken met opleidingen? Zeker als je al ‘op achterstand staat’ is het volgens mij niet eenvoudig om als bibliotheek je positie te heroveren. Nu lag er wel erg veel nadruk op het succes van het betreffende college, en miste ik iets dat je als workshopdeelnemer mee naar huis zou kunnen nemen.

In de namiddag begon de sessie met pechakucha’s, waaronder ook onze bijdrage. Al snel weg duidelijk dat dit format niet geschikt is voor een grote hoeveelheid presentaties achter elkaar. De kwaliteit was zeer wisselend, en het publiek ook, waardoor veel presentaties überhaupt maar voor een paar mensen interessant waren, en waar ook uit naar voren kwam dat Nederland behoorlijk voorloopt op veel vlakken. Maar, de onverstaanbare Braziliaan met zijn existentiële slides (appels in spiegels, de ruimte, een wasteland, een oog) was absoluut een onvergetelijk staaltje postmoderne performance art. Onze eigen presentie werd goed ontvangen, en het samen presenteren ging gelukkig gesmeerd (behoorlijk uitdagend, werken met  slides die op een timer staan :p). Omdat we ons onderwerp vrij sterk hadden neergezet, werden we na afloop aangesproken door een aantal collega’s, hetgeen interessante discussies opleverde. En dat was ook de bedoeling!
De presentatie zelf, met ons verhaal erbij, zullen we uiteraard zo snel mogelijk beschikbaar stellen!

One thought on “Dag 1

Leave a comment